ძილგუდა (ყავი)

სიდიდით მეტია ღნავზე. იქ, სადაც ციყვი არ იცის, მას ხშირად შეცდომით ციყვს უწოდებენ.

ძილგუდა ბევრია წაბლის, მუხის და წიფლის ტყეებში, ხშირად ბაღებშიც შემოდის, იკვებება წიფლის თესლით, რკოთი, თხილით, კაკლით, ეტანება, აგრეთვე, ყურძენს, კურკოვან და წიპწიან ნაყოფსაც. ზამთარში სძინავს. ზამთრისთვის ხის ფუღუროში იმარაგებს კაკალს და სხვა საკვებს. იღვიძებს გაზაფხულზე. საკვების მოსაპოვებლად ღამე გამოდის. ივნის-ივლისში იწყებენ შეწყვილებას. ძილგუდა ბევრია აფხაზეთში, მის ბეწვს იქ ამზადებდნენ. მოპოვება მრავალნაირი გზით შეიძლება, მაგრამ მისი დაჭერა უფრო იოლია ლითონის რკალა ხაფანგით N 0 ან N 1.

ხელსაყრელ პირობებში ერთ მონადირეს შეუძლია 50 ცალი ხაფანგით ერთ ღამეში 70 – 80 დაამზადოს. დამზადება იწყება ივნისში და მთავრდება ივლისში.

საქართველოში გავრცელებულია ქვესახეობა – Glis glis tsheschenicus

წყარო: monadire.com